One Day(2011)


เอมมา(แอน แฮททาเวย์)กับเด็กซ์เตอร์(จิม สเตอเกส)เกือบมีอะไรกันในคืนวันจบการศึกษา 15 กรกฎาคม 1988 จากนั้นก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกันเรื่อยมา เวลาผ่านไปเอมมาเป็นพนักงานเสริฟคบอยู่กับเอียนนักแสดงตลกส่วนเด็กซ์เตอร์ออกเดินทางและมีแฟนไปเรื่อยๆ เอมมากับเด็กซ์เตอร์กลับมาเจอกันบ้างแต่ไม่บ่อย ทั้งสองคนไม่ได้ทำอะไรเกินเลยแต่ก็แหกกฎที่ได้วางไว้ทั้งหมด เด็กซ์เตอร์ทำรายการทีวีแต่พ่อของเด็กซ์เตอร์ไม่ค่อยเห็นด้วยกับวิธีการดำเนินชีวิตของเด็กซ์เตอร์เท่าไหร่ แม่ของเด็กซ์เตอร์ป่วยเป็นมะเร็งและตายในที่สุด

เอมมาย้ายไปอยู่กับเอียนแต่ยังคงไม่ลืมเด็กซ์เตอร์ที่เป็นชายในฝันตั้งแต่สมัยเรียน เด็กซ์เตอร์ถูกไล่ออกจากรายการจากนั้นก็ไปเจอและหมั้นกับซิลเวีย ต่อมาเด็กซ์เตอร์กับเอมมาเจอกันในงานแต่งงาน(ของคนอื่น) เด็กซ์เตอร์บอกเรื่องกำลังจะแต่งงานเพราะซิลเวียตั้งท้อง เด็กซ์เตอร์กับเอมมาจูบกัน ต่อมาซิลเวียนอกใจเด็กซ์เตอร์แล้วทั้งคู่ก็เลิกกัน เด็กซ์เตอร์ที่กำลังเสียใจมีอะไรกับเอมมาที่ย้ายไปอยู่ฝรั่งเศส เด็กซ์เตอร์ตามเอมมาไปแต่เอมมามีแฟนเป็นนักดนตรี ระหว่างนั่งฟังเพลงเอมมาคิดได้เลยรีบไปตามเด็กซ์เตอร์แล้วทั้งคู่ก็ใช้ชีวิตร่วมกัน เด็กซ์เตอร์เปิดร้านเล็กๆเอมมาอยากมีลูกกับเด็กซ์เตอร์

เด็กซ์เตอร์นัดดินเนอร์กับเอมมาแต่วันนั้นเอมมาถูกรถชนตาย เด็กซ์เตอร์เสียใจมากจนไปมีเรื่อง ซิลเวียมารับลูกกลับ เพราะลูกกลัวเด็กซ์เตอร์ เด็กซ์เตอร์กลับไปอยู่กับพ่ออีกครั้ง ในวันที่ 15 ก.ค.ของทุกปีเด็กซ์เตอร์ถือเป็นวันพิเศษของตัวเองกับเอมมา แล้วเด็กซ์เตอร์ก็เริ่มคิดได้และก้าวข้ามมันได้สำเร็จ เอียนแวะมาที่ร้านของเด็กซ์เตอร์คุยกันเรื่องเอมมา เด็กซ์เตอร์ย้อนคิดถึงคืนวันจบการศึกษา เด็กซ์เตอร์ไปที่ภูเขากับเอมมา ตัดมาที่ปัจจุบันเด็กซ์เตอร์พาลูกสาวมาที่ภูเขาที่เคยมากับเอมมา เด็กซ์เตอร์นึกย้อนกลับไปวันที่นั้นที่เอมมาบอกลาเด็กซ์เตอร์และมั่นใจว่าจะต้องได้เจอกันอีก แล้วหนังก็ตัดจบ

ดูไปเหมือนอ่านหนังสือประวัติชีวิตรักของเด็กซ์เตอร์กับเอมมา มารู้ทีหลังว่าเรื่องนี้สร้างมาจากหนังสือนั่นแหละ ก็ซึ้งๆดี คนมันคู่กันไม่ว่าต้องผ่านเรื่องราว ผู้คนมากมาย สุดท้ายก็ต้องกลับมาคู่กันแล้วสุดท้ายก็ต้องพลัดรากจากกันไปไม่ว่าทางใดก็ทางนึงอยู่ดี<<เรื่องนี้จากกันด้วยความตายที่มาถึงเร็วเกินไป……นี่แหละละครชีวิตจริง บางครั้งโชคชะตาก็ไม่ใช่ฟ้าลิขิตเสมอไปแต่เป็นคนที่ทำให้มันเกิดขึ้น

 

Ps ชอบโปสเตอร์เรื่องนี้ ดูแล้วมันคลาสสิคได้อารมณ์ดี

Leave a comment